7 Mart 2012 Çarşamba

Yağmurlar da ağlar sessizce


Özlediği zaman sımsıcak toprağın kokusunu... dayanamaz,
Usul usul iplik iplik iner gökyüzünden..
Öfkelenir bazen damlalarıyla can verdiği toprağa,tutamaz kendini
Gürül gürül,şakır şakır akıtır öfkesini her damlasında...
Bazen de aşkı o kadar tutkulu olurki,
Damla damla indirir sevgisini gökkuşağının renklerinde...
İki sevgilinin vuslatıdır aslında,buluşmaları
O yüzdendir ki toprak en güzel yağmur yağdığında kokar...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder